Metroda...

                Aklım çok karışık.Hala onda sanırım.Sadece kalbimi değil,aklımı da bırakmşım onda da yeni fark ettim.Yolda yürüyorum,hızlı, küçük adımlarla.Çantama sımsıkı sarılmışım,sanki kaybetmekten korkarcasına.Elimin terlediğini hissediyorum,ama bırakamıyorum çantayı.Biraz gevşetiyorum sadece.Metronun sesini duydum,adımlarımı daha da hızlandırdım.Yetişmeliydim.Son anda binmeyi başardım.Nefes nefese kalmıştım,ellerim hala terliydi farkındaydım.Ve aklımdakiler de bir anda uçuvermişti.Zihnim bomboştu sanki.Metro çok kalabalıktı,Tutunacak bir yer aradım, gözlerim bir yere ilişti,hemen tutunuverdim.Bilinçsizce başımı kaldırmamla,beynime, kalbime, tüm bedenime oklar girmiş gibi hissetmem arasında ne kadar zaman geçti bilmiyorum.Hatta ne kadar süre belki de heykel gibi donup kaldığımı da.Sadece o gözleri hatırlıyorum,bakışları...Kalbim yok muydu,yerinde miydi? Çıkmak üzere miydi? İsimlendiremiyordum ki...Sadece bakmak doyasıya bakmak istiyordum,gururumun sesine inat,daha çok bakmak...Gurur da neydi? Git başımdan dedim ona.Umursamadan kimseyi.Hatta onu.Ona baktım,izinsizce.O da bana bakıyordu.Ses yoktu.Sanki zaman durmuş,tüm hayatlar durmuş ya da herkes, her şey bize yönelmişti.Metro etrafımızda dönüyor gibiydi.Acaba tanımış mıydı beni? Tanımıştır tabi,o kadar da değil...Ama tanımamazlıktan geliyordu işte.Ya yüzünü çevirirse ? İşte o an tutamazdım gözyaşlarımı...
İrkildim.İnmem gereken durağa gelmiştim.Aniden atıverdim kendimi metrodan aşağıya.Ayaklarım,benim miydi gerçekten ? Hiçbir şey hissetmiyordum...Hiçbir şey...Daha fazla tutamadaım,akan gözyaşlaımla birlikte kendime geldim...Gerçekleri bir kez daha fark ettim.Eğer o da hala beni düşünseydi bir şey diyebilirdi,ardımdan gelebilirdi...Silinmiştim...Onun hayatından tamamen silinmiştim işte.Bugün hayallerimin son günüydü.Bittiğini yeni anlıyordum.Ama hala şu kahrolası umudu atamıyordum içimden.Gözyaşlarımla birlikte onun da akıp gitmesi için dua ettim.Bitmeliydi,kökten bitmeliydi artık...Çok kötüyüm...Başım...Her şey dönüyor gibi...Bir sıcaklık...Omzumda bir sıcaklık...Beni kendine doğru çekti.Yüzümde elleri,gözyaşlarımı siliyordu....Neydi bu şimdi? Rüya mı ? Beynim oynuyordu benimle...Ama yalan da olsa kendimi bıraktım gitti...Gözlerim yaşlı,sarıldım ona...tek hatırladığım ," özledim seni " ...